//Maria Hikari//

|| NAME || Maria Hikari
|| GENDER || Female
|| AGE || sixteen
|| BIRTHDAY || August 19
|| BIRTHPLACE || Tokyo
|| ORIËNTATION || Straight
|| WAPEN || Slayer

// OUTSIDE //

|| FACE CLAIM || Ene
|| HEIGHT || 1.60
|| WEIGHT || 45 kg
|| HAIR COLOR || Blue
|| EYE COLOR || Blue

// INSIDE //

|| LIKES || Alleen zijn, lollies, schoenen, trainen
|| DISLIKES || Gelukkig families, haar broertje, lachen, andere mensen, liegen
|| STRENGTHS || Closecombat, negeren, karate
|| WEAKNESSESS || Doet niet graag haar best
|| FEARS || Geweld, dood
||CHARACTER || Hikari is een chagrijnig persoon wat niet graag hard werkt om iets te berijken. Ze laat het liever andere mensen doen en blijft dan zelf rustig zitten. Wetend hoe het is om hard te moeten werken om in leven te blijven, heeft ze er een hekel aan. Ze word snel pissig en is vaak chagrijnig. Problemen gaat ze eerder uit de weg dan dat ze ze probeerd op te lossen of verergeren. Als een ontmoeting op een ruzie uitloopt, zal ze dus eerder weglopen dan een klap uitdelen. Toch, als het echt uit de hand loopt, kan Hikari agressief worden. Ze heeft een hekel aan zeikende mensen en is het liefst alleen. Sociaal is totaal niet van toepassing. Als klein kind zat ze op karakte waardoor ze verschillende drukpunten in het lichaam weet en iemand kan verlammen. Ze is erg sterk, al verwachten mensen dat niet snel van haar omdat ze zo klein en schattig lijkt. Ze heeft weinig rondingen in haar lichaam waardoor ze soms nog wel eens 14 wordt geschat. Hier heeft ze een hekel aan. Snel pissig. Geen lief persoon. Dat is Hikari. Toch heeft ze wel een hart wat maar zelden naar boven komt.

||HISTORY ||

Het was een vieze, regenachtige dag toen Hikari werd geboren. Onweer zuisde door de lucht en hevige klappen waren te horen in het ziekenhuis. Hikari was het tweede kind. Haar ouders hadden eerder al een zoon gekregen, alleen deze had een ernstige vorm van Autisme. Maria Pako was vier jaar ouder dan Hikari en kon amper praten, zou het waarschijnlijk ook nooit leren. Hij leefde als het ware in zijn eigen wereldje. Tot Hikari's 13e levensjaar werd er goed voor haar gezorgd. Ze was tevreden en ze leek een roze waas voor haar gezicht te hebben. Maar toen begon de pijn. De vreselijke pijn. De gebeurtenis. Vader en moeder kregen ruzie. Slaande ruzie. Hikari zat gewoon in de kamer en keek met grote ogen terwijl Pako op de bank verdiept zat in zijn computer spelletje. De ruzie werd erger. En erger. Totdat het gebeurde. Hikari's moeder paktte één van haar roze pumps en stak de hak door het hart van haar man. Bloed all over the place. Hikari's ogen werden nog groter toen haar moeder besefte dat zij en haar broertje hier ook nog waren. Ze liep, dit keer met een mes, hun kant op. Omhelsde Pako en daarna Hikari en stak toen het mes door haar hart. Het deed Hikari pijn. Ze had haar ouders zien sterven. Vanaf die dag veranderde het. Alles veranderde. Hikari moest voor haar oudere broer gaan zorgen, hij kon immers niks zelf. Ze werkte zich kapot om genoeg te verdienen en in een klein huisje te kunnen blijven wonen. Ze haatte het. Het leven in Tokio was zwaar. Toen ze hoorde van SAO die uitkwam, kon ze het niet laten en kocht hem. De rest is geschiedenis. Ze zat opgesloten totdat de 100e baas werd verslagen, al was ze niet van plan daar aan mee te doen. Ze gelooft niet dat ze hier ooit nog uitkomen.

||FACTS ||

x Hikari had een hekel aan haar broertje omdat hij niks kon
x Ze spijbelde vanaf haar 13e vrijwel elke dag
x Blauw. Die vervloekte kleur. Ze heeft er een hekel aan
x Ze heeft een hekel aan aggresie, ondanks dat ze dat soms zelf heeft